Kaplica św. Jana Chrzciciela w Rozpłuciu Pierwszym
Wraz z rozwojem turystyczno-wypoczynkowego charakteru Pojezierza Łęczyńskiego powstała potrzeba otoczenia opieką duszpasterską coraz liczniejszej grupy przebywających tutaj wczasowiczów. Na terenach należących do parafii Rogóźno, kiedy tylko powstała taka możliwość, na zaproszenie uczestników kolonii i obozów studenckich odprawiano Msze św. w ośrodku wypoczynkowym nad jeziorem Piaseczno, w remizie w Krasnem, oraz w budynku szkolnym w Rozpłuciu Grabowie. Zostało to przyjęte z zadowoleniem również przez miejscowych mieszkańców, którzy do kościoła parafialnego mieli ok. 10 km.
W maju 1993 roku proboszcz parafii Rogóźno, ks. Dziekan Jan Chudzik podczas uroczystości poświęcenia pól w Rozpłuciu Grabowie, zgromadzonym przy kapliczce wiernym podsunął myśl, aby podjąć budowę kaplicy jako miejsca odprawiania Mszy św. w każdą niedzielę nie tylko w okresie wakacyjnym. Inicjatywa została przyjęta wręcz z entuzjazmem. „Kto da działkę pod budowę?” zapytał na gorąco proboszcz. Zgłoszono trzy propozycje. Najbliżej wspomnianej kapliczki była położona działka zaproponowana przez Barbarę i Ireneusza Aleksandrowiczów, przy skrzyżowaniu drogi z Rozpłucia do Czarnego Lasu. „Przyjmujemy” oznajmił ks. Chudzik po dokonaniu zaraz wizji lokalnej działki. Po spełnieniu formalności prawnych, działka o powierzchni 30 arów przeszła na własność parafii.
Już 1 sierpnia stanął tu prowizoryczny krzyż i ołtarz, przy którym pierwszą Mszę św. odprawił Ks. Biskup Ryszard Karpiński z Lublina i dokonał poświęcenia placu wodą z rzeki Jordan. Podjęto jednocześnie decyzję, że nowa kaplica będzie poświęcona św. Janowi Chrzcicielowi.
Budowa przybrała szybkie tempo, tak, że 26 czerwca 1994 roku w murach świątyni, jeszcze nie zadaszonej, biskup lubelski Bolesław Pylak odprawił pierwszą odpustową sumę ku czci jej patrona. Biskup wyraził wdzięczność i uznanie za tak wielkie zaangażowanie mieszkańców w budowę kaplicy.
Jednocześnie z kościołem podjęto budowę zaplecza mieszkalnego przylegającego bezpośrednio do świątyni.
Metalowa dzwonnica została w roku 1998 przeniesiona z Rogóźna. Jest na niej zawieszony dzwon ufundowany przez Emilię i Jana Wiśniewskich z Warszawy. Wymowny napis: „Dzwon za uratowane życie” wyjaśnia intencję ofiarodawców.
Na ścianie głównej wewnątrz kościoła umieszczono krzyż z dawnego drewnianego kościoła parafialnego w Rogóźnie. Pod nim na centralnym miejscu znajduje się obraz przedstawiający Chrzest Pana Jezusa w Jordanie. Po stronie lewej widnieje wizerunek bł. Zygmunta Pisarskiego, kapłana – męczennika, zamordowanego przez hitlerowców 9 lipca 1940 roku w lesie nad jeziorem Rogóźno. Dlatego w tle krajobrazu widnieje postać Chrystusa Dobrego Pasterza i dawny kościół parafialny w Rogóźnie.
Po stronie prawej umieszczono wizerunek sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, dawnego biskupa lubelskiego, Prymasa Tysiąclecia. Biskup stoi przy cudownym obrazie Matki Bożej Płaczącej w katedrze lubelskiej.
We wnękach ściany bocznej znajdują się obrazy Matki Bożej, Miłosierdzia Bożego i Świętej Faustyny.
Staraniem ks. Kan. Jana Chudzika nad wejściem głównym umieszczono pomnik Papieża Polaka błogosławionego Jana Pawła II. Otaczające świątynię stacje Drogi Krzyżowej przeniesione zostały z kościoła parafialnego i są darem rektora KUL O. Prof. Alberta Krąpca, przez wiele lat związanego z parafią Rogóźno.
Ławki ustawione wewnątrz kościoła pochodzą z Niemiec, a znalazły się tu za pośrednictwem Caritas Archidiecezji Lubelskiej i pochodzą z kaplicy sióstr zakonnych. Część ławek oraz konfesjonał ofiarowały siostry Sługi Jezusa z Lublina.
W lipcu 1996 roku przy kościele w Rozpłuciu zamieszkał na stałe ks. Kan. Jan Chudzik, dziekan łęczyński, kiedy administratorem parafii został ks. Mgr Krzysztof Marzycki, dotychczasowy proboszcz w Białce k. Milejowa. Ks. Chudzik, zachowując tytuł proboszcza, objął opieką duszpasterską kaplicę w Rozpłuciu, dojeżdżając w miarę potrzeby z pomocą kapłańską do Rogóźna. Pozostał przy kaplicy jako rezydent również po przejściu na emeryturę w roku 2000 i sprawował obowiązki duszpasterskie aż do swojej śmierci w dniu 10 września 2006 roku.
Kaplica jest miejscem świętym dla tych, którzy żywią nadzieję, że po ziemskich trudach dojdą do Domu Ojca, a już teraz we wspólnocie wierzących pragną spotkać Chrystusa, słuchając Słowa Bożego i uczestnicząc w Eucharystii.
Niech Bóg Najlepszy Ojciec, nie szczędzi nagrody tym, którzy modlitwą, troską i pracą przyczynili się do tego, że ta świątynia tutaj powstała i jest.